13 تیر ماه روز ملی مبارزه با بیماری های مشترک بین انسان و حیوان
براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت (WHO) زئونوزها بیماریها یا عفونتهایی هستند که بطور طبیعی بین انسان و حیوانات مهرهدار پستتر قابل انتقال میباشند که از مجموع 1415 گونه عوامل پاتوژن یا بیماریزا انسانی، 868 عامل (61%) و از میان 175 عامل بیماریهای نوپدید و بازپدید، 132 مورد (75%) زئونوز هستند که با پیشرفت دانش پزشکی و دامپزشکی، همواره بر این مقدار افزوده میشود. بيماري هاي قابل انتقال ميان حيوان و انسان در اصل از گروه باکتري ها، ويروس ها، قارچها و انگلها هستند. مهمترين بيماري هاي مشترک ميان انسان و دام که در کشور ما ديده مي شود، مي توان به تب مالت، سالک، هاري، سياه زخم، کيست هيداتيک و تب خونريزي دهنده کريمه کنگو اشاره کرد. از طرفي ديگر به دلايل مختلف، خطر ورود بيماري هاي ديگر مانند جنون گاوي، تب دره ريفت، آنفلوانزاي پرندگان و... را نبايد ناديده گرفت.
بيماري هاي قابل انتقال ميان انسان و حيوان، فصل مشترک دو حرفه پزشکي و دامپزشکي است که از نظر حفظ سلامت و بهداشت جوامع انساني و دامي داراي اهميت بسزايي است. نام اين دسته از بيماري ها نمايانگر مسووليت مشترک و خطيري است که به طور مشترک به عهده پزشکان و دامپزشکان در زمينه پيشگيري، تشخيص و درمان اين گونه بيماري هاست. اين بيماري ها علاوه بر وارد آوردن خسارات سنگيـن اقتصـادي بـه دليـل از ميان رفتن دامهاي بيمار، سلامتي انسان را نيز تهديد مي کنند. براي مبارزه و کنترل اين بيماري ها، سازمان هاي مختلفي دخالت دارند. به جز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي و سازمان دامپزشکي بايد به وزارت جهاد کشاورزي، وزارت کشور و سازمان حفاظت محيط زيست نيز اشاره کرد. جز با همکاري و هماهنگي اين نهادها، نمي توان اميدي به مبارزه با اين نوع بيماري ها داشت.
خطر بيماري هاي قابل انتقال ميان حيوان و انسان در ايران با وجود کشورهاي آلوده در همسايگي ما که برخي از آنها از ثبات سياسي لازم هم براي برخورداري از نظام سلامت مناسب محرومند، بيشتر است. جدا از وضعيت عمومي سلامت در کشورهاي همسايه، قاچاق دام از مرزهاي کشورهاي همسايه نيز موجب افزايش بيماري سياه زخم در برخي مناطق مرزي کشور شده است.
نظرات شما عزیزان: