با خواندن این مطالب می توانید تصمیمی بگیرید که آیا باید واکسن آنفلوآنزا بزنید یا نه !!!!
منظور از واکسن آنفلوانزا، همان آنفلوانزای فصلی یا معمولی می باشد (Seasonal Flu)،
واکسن آنفلوانزای خوکی و پرندگان برای انسان فعلاً وجود ندارد.
واکسن آنفلوانزا نیز از این دو مورد اخیر(خوکی و پرندگان) حفاظت نمی کند
واکسن آنفلوانزا: واکسن آنفلوانزا بیش از ۶۰ سال است که در دسترس بوده و تجربیات گسترده در طی این مدت ایمنی و اثر بخشی آن را بخوبی نشان داده است. در جمعیّتی که در معرض خطر عوارض شدید بیماری آنفلوانزا است اثر واکسیناسیون درکاهش بستری و مرگ شناخته شده است. آنتی بادی تولید شده در بدن در مقابل یک نوع یا زیر گونه آنفلوانزا، در مقابل سایر انواع و زیر گونه ها اثر محافظتی ندارد و واکسن سالیانه بر اساس سوش های غالب شناخته شده ویروسی آنفلوانزای همن سال تهیه می گردد و بنابراین ذخیره واکسن جهت چندین سال منطقی نمی باشد. تهیه واکسن سالیانه محدود بوده و در همه نقاط دنیا به اندازه در دسترس نمی باشد. دو نوع واکسن شامل ویروس های کشته شده یا غیرفعال (به شکل تزریقی) و ویروس های زنده ضعیف شده به شکل اسپری جهت استفاده از طریق بینی هم اکنون در دسترس می باشد.
واکسن هایی که از سوش های شایع همان سال تهیه شده اند در افراد سالم ۷۰ تا ۹۰% در پیشگیری از بیماری مؤثر می باشند. همچنین موارد بستری ناشی از آنفلوانزا را تا ۵۰% کاهش می دهد.
زمان ایده آل برای واکسیناسیون در نیمکره شمالی از شهریور تا نیمه مهرماه می باشد (ایران در نیمکره شمالی واقع می باشد) و در نیمکره جنوبی از نیمه خرداد تا نیمه مهرماه است. به طور متوسط حدود دو هفته طول می کشد تا پاسخ محافظتی آنتی بادی پس از واکسیناسیون در بدن فر حاصل شود.
بطور کلی واکسن آنفلوانرا جهت گروه های در معرض خطر (که ابتلا به آنفلوانزا در آنان با عواقب سنگین تری همراه است) و گروه های در معرض تماس (که به دلیل مشاغل خاص، بیشتر در معرض ابتلائ به بیمای قرار دارند) تجویز می گردد.
از آنجایی که تولید واکسن در دنیا محدود است تنها ۵% جمعیّت جهان دسترسی به واکسن دارند لذا بایستی واکسن را مطابق اندیکاسیون تجویز نمود.
افراد “در معرض خطر” بیماری آنفلوانزا:
- بیماران ضعیف و ناتوان
- سالمندان (افراد بالای ۵۰ سال)
- ساکنین آسایشگاه ها و کارکنان آن
- بیماران مبتلا به بیماری های مزمن (ریوی، قلبی عروقی، کلیوی و متابولیک)
- کارکنان حرفه های پزشکی و بهداشتی، بالاخص افراد در تماس مستقیم با بیمار
- خانم های بارداری که سه ماهه دوم و سوم حاملگی آنان مقارن با فصل شیوع آنفلوانزا می باشد.
- کودکان و نوجوانان ۶ ماهه تا ۱۸ ساله که تحت درمان طولانی مدت با آسپرین می باشند.
- مراقبین و سایر اعضاء خانواده بیمارانی که جزو گروه در معرض خطر به حساب می آیند.
- کودکان ۵۰ ماه تا ۵۹ ماه
افراد “در معرض تماس” بیماری آنفلوانزا شامل:
- شاغلین مراکز بهداشتی و درمانی (مراکز ارائ کننده خدمات بهداشتی ودرمانی)
- نیروهای درمانی خدمت دهنده در منازل افراد در معرض خطر
- اعضای خانواده (شامل کودکان) افراد در معرض خطر
- شاغلین در اوژانس ها
- شاغلین در مراکز گردشگری که در تماس نزدیک با افراد در معرض خطر می باشند.
واکسیناسیون گروه های فوق برای کاهش سرایت ویروس آنفلوانزا به افرادی که جزو افراد در معرض خطر هستند توصیه می گردد.
“واکسیناسیون مادر منعی جهت شیر دهی به نوزاد نمی باشد.”
روش و میزان تجویز واکسن:
راه تزریق واکسن بر حسب راهنمایی کارخانه سازنده، بصورت زیر جلدی یا عصلات عمیق (ناحیه عضله دلتوئید در بزرگسالان و ناحیه قدامی خارجی ران در کودکان زیر ۲ سال) می باشد. میزان یک نوبت واکسن در هر سال (اوایل پاییز) از واکسن کشته شده به نظر می رسد برای بالغین کافی باشد.
میزان دوز واکسن در بالغین و کودکان بالای ۱۳ سال یک دوز ۰٫۵ میلی لیتری و در کودکان گروه سنی ۴ – ۱۲ سال که برای اوّلین بار واکسن را دریافت می کنند ۲ دوز ۰٫۵ میلی لیتری به فاصله ۴ – ۶ هفته و در کودکان ۶ ماهه تا ۴ ساله که برای اولین بار واکسن را دریافت می نمایند ۲ دوز ۰٫۲۵ میلی لیتری بفاصله ۴ – ۶ هفته می باشد.
• واکسن آنفلوانزا باید در دمای ۲ – ۸ درجه سانتی گراد در طبقه میانی یخچال مخصوص واکسن نگهداری گردد.
• واکسنی که در ایران مورد استفاده قرار می گیرد شامل ویروس های کشته شده یا غیرفعال بوده و به شکل تزریق می باشد.
• ذکر این نکته ضروری می باشد که واکسیناسیون کلیه کارمندان یک مجموعه به علت بروز احتمالی عوارض و غیبت همزمان کارمندان از محل کار نباید به طور همزمان انجام پذیرد.
پیامدهای نامطلوب متعاقب واکسیناسیون با واکسن آنفلوانزا:
این واکسن عموماً عارضه چندانی ندارد. افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند نباید این واکسن را دریافت نمایند. زیرا این واکسن از ویروس های رشد یافته در محیط تخم مرغ تهیه می گردد. همچنین افرادی که به اجزای واکسن حساسیت دارند نیز با نظر پزشک باید واکسینه شوند.
شایع ترین عارض جانبی این واکسن احساس سوزش در ناحیه تزریق واکسن می باشد. در ۲۵% موارد قرمزی و اندوراسیون (سفتی) موضعی و حالت کسالت و درد عضلانی (به مدت ۱ – ۲ روز) مشاهده می شود. ۱ تا ۲۰ درصد موارد بدنبال واکسیناسیون تب و علائم عمومی ایجادمی شود که ۸ تا ۱۲ ساعت پس از تزریق به حداکثر شدت خود می رسد.
عوارض جدی مانند واکنش های حساسیتی شدید و یا سندرم گیلن باره (کمتر از یک تا دو مورد در یک یلیون دریافت کننده واکسن) ندرتاً دیده می شود.
در هنگام برخورد با پیامدهای نامطلوب متعاقب واکسیناسیون با واکسن آنفلوانزا باید بر اساس دستورالعمل سیستم گزارش دهی اداره بیماریهای قابل پیشگیری و با واکسن و قرنطینه ها- مرگز مدیریت بیماریها) اقدام نمود.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
